کد مطلب:25479
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:102
چرا خوردن شراب در بعضي اديان حرام محسوب ميشود؟
شراب چون مُسكر (مست آور) است و اسكار به معناي آن است كه موجب اختلال در ادراك و عقل ميشود و در اكثر نوشندگان همراه با شادي و توانايي كاذب است (1) حرام ميباشد.
حكم حرمت براي انواع مسكر از هر مادهاي كه گرفته شود، ثابت است و علت را بايد در زايل شدن عقل و از كف دادن اراده و اختيار دانست. از اين رو، اسلام براي نوشندگان خمر مجازات در نظر گرفته تا در بُعد اجتماعي هم با اين پديده شوم مبارزه نمايد. اگر نوشنده خمر، بالغ و عاقل و آزاد و آگاه به حكم و موضوع باشد، حد بر او جاري ميشود.(2)
فقهاي اماميه ترديد نداردند كه شرابخوار در صورت وجود شرايط مذكور (عاقل، بالغ، مختار و عالم به حكم و موضوع) سزاوار كيفر حد است و مقدار كيفر، هشتاد ضربه تازيانه است.
متأسفانه در بسياري از موارد شرب خمر همراه با مجالس فساد و لهو و لعب است كه بر زشتي اين عمل ميافزايد. اسلام در همه ابعاد ميخواهد با پيامدهاي سوء ناشي از اين عمل مبارزه كند و آثار اجتماعي آن را از بين ببرد. از اين رو آن را حرام دانسته است.
پينوشتها:
1 - آيت الله محمدي گيلاني، حقوق كيفري در اسلام، ص 223.
2 - همان، ص 223.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.